Specjalistyczne leczenie organizmu temperaturą jest nazywane termoterapią. Termoterapię dzielimy na zimnolecznictwo i ciepłolecznictwo.
Zimno hartuje całe ciało, poprawia funkcjonowanie naszej tarczycy, zmniejsza lub nawet likwiduje stan zapalny, pomaga dotlenić komórki w naszym ciele, a nawet przyczynia się do zmniejszenia bóli napięciowych w mięśniach poprzez efekt rozluźniający. Ciepło z kolei pomaga w leczeniu reumatyzmu, dny moczanowej i przyspiesza regenerację zniszczonych tkanek. Rozszerza również naczynia krwionośne, przez co zwiększa przepływ krwi, dzięki czemu dotlenia i odżywia wszystkie komórki w naszym ciele.
Skóra jest naszym największym organem i często jest nazywa również trzecią nerką. Bowiem jest ona odpowiedzialna za pozbywanie się zanieczyszczeń z ciała, gdy nerki ulegają osłabieniu. Organizm pozbywa się kwasów i odpadów metabolicznych wyrzucając je przez skórę, tak aby uchronić najwrażliwsze tkanki w organizmie przed uszkodzeniem. Skóra spełnia wiele różnych funkcji, które umożliwiają prawidłowe przeprowadzenie zabiegów termoterapeutycznych. Zaliczymy do nich funkcje wydalnicze( poprzez gruczoły potowe) i funkcje recepcyjne(możliwość odbioru bodźców ze świata zewnętrznego, w tym temperatury) czy funkcje resorbcyjne, czyli te funkcje pochłaniające zaaplikowane substancje. Nie można również zapomnieć o funkcji termoregulacyjnej naszej skóry. Dąży ona bowiem do utrzymania homeostazy organizmu poprzez utrzymanie bezpiecznej i stałej temperatury.
Leczenie ciepłem to dostarczenie podwyższonej temperatury(optymalnie od 60 do 90 stopni Celcjusza) do naszego organizmu. Możemy na różne sposoby zaaplikować wysoką temperaturę do naszych tkanek. Można to zrobić poprzez gorące kąpiele, korzystanie z sauny suchej i mokrej czy ciepłe, specjalistyczne masaże czy okłady aplikowane doraźnie w miejsce w którym znajduje się punkt zapalny.
Terapii ciepłem nie należy przeprowadzać, jeśli mamy stwierdzoną niewydolność krążenia, nadczynność tarczycy, istniejące choroby sercowo-naczyniowe czy padaczkę. Zanim zdecydujemy się na terapię ciepłem, zasięgnijmy najlepiej porady specjalisty.
Leczenie zimnem, inaczej krioterapia,to traktowanie organizmu niskimi temperaturami w przedziale od -110 do -160 stopni Celcjusza. Jej celem jest wykorzystanie naturalnych mechanizmów obronnych do przywrócenia balansu w ciele. Krioterapię dzielimy na miejscową i ogólną.
Krioterapia miejscowajest stosowana za pomocą kroaplikatora, umieszczanego w odległości kilkunastu centymetrów od punktu zapalnego. Za pomocą tej metody schładzamy określoną część ciała lodowatą wodą albo ciekłym azotem. Krioterapia miejscowa stosowana jest przy wczesnych urazach miejscowych, obrzękach, stłuczeniach i złamaniach.
Krioterapia ogólna jest stosowana za pomocą kabiny kriogenicznej do której wchodzimy na określony okres czasu. Najważniejszym czynnikiem warunkującym powodzenie krioterapi ogólnej jest zastosowanie wskazanych przez fizjoterapeutę ćwiczeń ruchowych. Ta metoda znajduje zastosowanie w leczeniu naszej postawy ruchu, leczeniu zespołów bólowych kręgosłupa, zwyrodnień, przeciążeń stawów, a nawet stanów depresyjnych.
Krioterapii nie należy przeprowadzać, jeśli mamy stwierdzone poważne choroby sercowe, problemy z nerkami, nadczynność tarczycy czy niewydolność krążenia. Zanim zdecydujemy się na terapię zimnem, zasięgnijmy najlepiej porady specjalisty.
Wykryliśmy, że używasz rozszerzeń do blokowania reklam :(
Uprzejmie prosimy o wsparcie nas poprzez wyłączenie blokad reklam.
Dziękujemy i życzymy miłej lektury :)