Ariel – jeden z pięciu głównych księżyców Urana

Ariel jest jednym z pięciu głównych księżyców Urana. Został odkryty w 1851 roku przez Williama Lassella i nazwany na cześć bohaterki opery Giuseppe Verdiego. Dowiedz się więcej na temat tego księżyca.

Ariel – charakterystyka

Ariel jest jeden z najmniejszych księżyców w Układzie Słonecznym, ale ma ogromne znaczenie dla jego głównego planety – Urana. Ariel ma średnicę 1160 km i jest mniejszy od Ziemi, krąży wokół Urana w ciągu 2,5 dnia. Jest on jednym z najjaśniejszych księżyców w Układzie Słonecznym i jest dobrze widoczny nawet przy małej mocy teleskopu. Jest jednym z niewielu księżyców, które zostały zbudowane wyłącznie z lodu i kamienia, a jego powierzchnia jest pokryta głębokimi kraterami. Ma również bardzo dużo kamieni, które są wynikiem wielu wypadków kosmicznych. Ariel jest bardzo ważny dla badaczy Układu Słonecznego. Jest on jednym z niewielu księżyców, które można łatwo obserwować i badać.

Ariel jest bardzo interesującym księżycem, ponieważ jest jednym z niewielu księżyców, które mają atmosferę. Jest to atmosfera bardzo rzadka i słaba, ale jest tam obecna. Ma także bardzo silne pole magnetyczne, które jest 100 razy silniejsze niż pole magnetyczne Ziemi.

Odkrycie księżyca – Ariel

Ariel to księżyc Urana, który został odkryty przez Williama Lassella w 1851 roku. Lassell, angielski astronom, użył potężnego teleskopu do jego odkrycia. Księżyc ten był pierwszym księżycem, który został odkryty przez teleskop. Jest to najbardziej widoczny księżyc Urana, ale jest też najmniejszy spośród wszystkich księżyców tej planety. Ma średnicę 1200 km i jest większy niż Ganimedeus, ale mniejszy niż Europa.

Ariel – ciekawostki

Został odkryty przez Williama Lassella w 1851 roku. Ariel ma średnicę 1160 km i jest mniejszy niż Europa, jeden z księżyców Jowisza. Krąży wokół Urana w ciągu 2,5 dnia i jest jednym z najszybciej krążących księżyców w Układzie Słonecznym. Jego nazwa została nadana przez Williama Lassella, który nadał księżycowi nazwę bohaterki opery „Ariel” Gioachino Rossiniego. Ariel ma atmosferę wodną, podobnie jak Europa. Ariel ma również bardzo ciekawą strukturę. Jest pokryty lodem wodnym i ma wiele kraterów. Jest również jednym z najbardziej aktywnych księżyców w Układzie Słonecznym. Pozostałe księżyce Urana to m.in.: Umbriel i Miranda.

Badania dotyczące księżyca – Ariel

Do Ariela można było dotrzeć tylko za pomocą potężnych teleskopów aż do roku 1949, kiedy to została wykonana pierwsza fotografia księżyca przez amerykańskiego astronoma Gerarda Kuipera. Księżyc Ariel jest bardzo ciekawym obiektem badań ze względu na swoją atmosferę. Jest to jeden z niewielu księżyców, które mają atmosferę wodną i metanową. Woda na tym księżycu jest w stanie ciekłym, a metan jest stały.