Miranda – najmniejszy z głównych księżyców Urana

Miranda to najmniejszy z głównych księżyców Urana. Został odkryty w 1948 roku przez amerykańskiego astronoma Gerarda Kuipera. Miranda jest najbardziej zróżnicowanym księżycem w Układzie Słonecznym. Dowiedz się o nim więcej!

Miranda – charakterystyka

Miranda to najmniejszy z głównych księżyców Urana. Jego średnica wynosi około 470 km, a masa około 6,7 x 10^{20} kg. Ma bardzo nieregularną powierzchnię, która jest pokryta wieloma kraterami i wgłębieniami. Najbardziej niezwykłą cechą Mirandy jest jej „kartograficzna anomalia”, która jest widoczna na jej powierzchni. Miranda ma także inne unikalne cechy, takie jak „korony” i „osłony”.

Odkrycie księżyca – Miranda

Miranda – najmniejszy z głównych księżyców Urana – został odkryty przez Gerarda Kuipera w 1948 roku. Jest on mały i kulisty, a jego średnica wynosi około 470 kilometrów. Miranda ma bardzo nieregularną powierzchnię, pokrytą wieloma kraterami i wgłębieniami. Naukowcy sądzą, że jest to spowodowane tym, że księżyc ten jest bardzo młody i niedostatecznie wykształcony. Księżyc ma bardzo nietypowy kształt i strukturę. Jest on jednym z najbardziej intrygujących księżyców w Układzie Słonecznym.

Miranda – największy uskok w Układzie Słonecznym (Verona Rupes)

Miranda to największy uskok w Układzie Słonecznym, który znajduje się na północnym krańcu głównego pasa asteroid. Jest ogromny i ma aż 20 km szerokości. Został odkryty w 1948 roku przez brytyjskiego astronoma Gerarda Kuipera. Miranda jest bardzo interesująca, ponieważ ma bardzo nieregularną powierzchnię, która jest pokryta wgłębieniami, wzniesieniami i kraterami. Jest też bardzo zagadkowa i naukowcy nie wiedzą dokładnie, jak się ją stworzyła. Jest jednym z trzech głównych księżyców Wulkanu i jest najmniejszym z nich. Miranda jest bardzo interesująca i warta bliższego zbadania.

Miranda – ciekawostki

Miranda to najmniejszy księżyc Uranu, ale jest chyba jednym z najciekawszych. Ma bardzo nieregularną powierzchnię, która jest wynikiem wielu kolizji i wybuchów. Jest także jednym z najbliższych księżyców do swojego planety – Uranu. Jest tak blisko, że jego grawitacja powoduje, że Uran ma bardzo nieregularną orbitę.

Miranda ma bardzo ciekawą historię. W 1984 roku, kiedy księżyc został odkryty przez sondę Voyager 2, naukowcy byli bardzo zaskoczeni jego nieregularną powierzchnią. Wydawało się, że księżyc jest bardzo młody i dopiero się formuje. Jednak późniejsze badania pokazały, że księżyc ten jest bardzo stary i ma ponad 4,5 mld lat.

Ma również bardzo ciekawą strukturę. Jest podzielony na dwie części – jedna jest bardziej „gładka”, a druga bardziej „chropowata”. Ta podział jest bardzo widoczny na zdjęciach sondy Voyager 2. Naukowcy sądzą, że ten podział jest wynikiem wielu kolizji i wybuchów, które miały miejsce na księżycu w przeszłości.

Miranda jest także jednym z najbliższych księżyców do swojego planety – Uranu. Jest tak blisko, że jego grawitacja powoduje, że Uran ma bardzo nieregularną orbitę. Księżyc ten jest także bardzo mały i lekki – ma zaledwie 480 km średnicy i jest około 1/10 masy Ziemi.

Pozostałe księżyce Urana to m.in.: Umbriel i Ariel.